Deze column is gewijd aan het verschijnsel DENKEN. Want denken is heel bijzonder. Denken is menselijk. Dieren denken denkelijk niet, want mensen merken (ook zonder dat er een taalgeleerde aan te pas komt) dat denken taalgebonden en gehoorgebonden is. Zo denken Basken in het Baskisch, Friezen in het Frysk enzoverder. Als de koe-taal alleen het geluid BOE bevat, dan is het logisch dat koeconversatie en koemunicatie niet snel op gang komt.
Vergeleken met horen en zien vergaat het denken ook anders. Bijvoorbeeld: je ziet een boom, een wolkenkrabber, een zeilboot maar zodra je je hoofd afwendt is die boom of wat dan ook niet meer in je blikveld : je ziet dan wat anders. Bij het gehoor spelen tijd en afstand een rol: je luister naar pianospel en blijft de klanken ook horen als je hoofd een andere kant opdraait. Maar zodra je je lijf van de bron verwijdert, zwakt het geluid af tot je de klanken niet meer kunt horen.
Weer anders is het met denken. Stel: je denkt nu REGEN. Dan kun je blijven denken aan dat begrip regen, ook al draai je je hoofd, ook al doe je je ogen dicht en prop je vingers in je oren. Je kunt in je hoofd en in tijd en plaats de gedachte aan regen met je meenemen. Ook al ben je kilometers verder en is het pikkenacht, je kunt blijven denken aan regen. Of aan spruitjes, het maakt niet uit wat.
Terwijl je kijkt naar bv een boom kun je die aanblik niet stoppen zonder je ogen te sluiten, maar het denken aan bv REGEN kun je elk moment stilzetten, maar óók weer activeren. Tenzij je natuurlijk bijzonder vergeetachtig bent geworden…. of in slaap bent gevallen. Het bijzondere van DENKEN is ook dat heel veel mensen, verspreid over de aardkluit, op hetzelfde moment kunnen gaan denken aan hetzelfde. Aan het begrip VREDE bijvoorbeeld.
Ergo: het denken is niet gebonden aan plaats, tijd, afstand en omstandigheden. Denken is HEEL BIJZONDER menselijk. TOUCHÉ
