Altijd word ik gegrepen door moeilijk te vatten opschriften als: ‘KILROY WAS HERE’, ‘HIER KOMT IKKE’ ( op de etalageruit van een te verbouwen winkel), of: ‘WIE DIT LEEST IS GEK’.
U denkt nu misschien: die onzin ga ik niet lezen. Ik ben niet gek. Maar gek genoeg heeft u inmiddels wél een stukje verder gelezen dan: ‘wie dit leest is gek’. Een logische reden om verder te lezen was er niet. Voor U heeft deze gekke kopregel geen betekenis, want U heeft zich immers zojuist voor NIET-gek verklaard.
Wie zopas heeft gelezen: ‘wie dit leest is gek’ was in ieder geval wél nieuwsgierig. Nu dient de vraag zich aan WAAROM u zo nieuwsgierig was bij het lezen van: ‘wie dit leest is gek’. Ik veronderstel dat u niet wenst te weten waarom uzelf gek zou zijn. Daarom lijkt het me logisch dat u nieuwsgierig bent wie er dan wél gek is. Deze gedachtegang is al gek, want waarom zou een ander gek of gekker zijn dan uzelf? U moest maar niet verder doordenken over dit grote probleem. Dat doe ik ook niet. BETER VAN NIET: je zou er gek van worden. En daar passen we voor, niet waar?
Ik ken een gemeenteraadslid die elk onbegrijpelijk, dus onleesbaar geschrift onmiddellijk in de prullariabak mikt. Terecht, want onze gemeente beloofde helder en begrijpelijk taalgebruik Terecht, want deze persoon wordt niet goed van het jargon en de onzin die nog steeds wordt uitgekraamd. Wie dán nog doorleest is gek.
Misschien dat er binnenkort eens PITTIG wordt doorgedacht over dát grote probleem. TOUCHÉ
