Duizendpotig (grapke)

Tûzenpoatich grapke.

Een oude man was eenzaam en besloot een huisdier aan te schaffen.

In âlde man wie iensum en besleat in húsdier oan te skaffen.

In de dierenwinkel werd hem een duizendpoot aangepraat.

Yn ‘e dierewinkel waard him in tûzenpoat oanpraat.

Want volgens de eigenaar was het een pratende duizendpoot.

Want neffens de eigener wie it in pratende tûzenpoat.

De man kocht er meteen maar een houten kooitje bij.

De man kocht der daliks mar in koaike by.

Toen hij een tijdje thuis was, besloot hij de duizendpoot uit te nodigen voor een drankje.

Doe’t er in skoftke thús wie, besleat er de tûzenpoat út te noegjen foar in drankje.

Hij vroeg aan het beestje in de kooi: “ga je met me mee naar de kroeg om een biertje te drinken?”

Hy frege oan it bistke yn de koai: “Giest mei my mei nei de kroech om in bierke te drinken?”

Maar het nieuwe huisdier gaf geen antwoord.

Mar it nije húsdier joech gjin andert.

De oude man wachtte een paar minuten en vroeg weer: “ga je met me mee naar de kroeg om een biertje te drinken?”

De âlde man wachte in pear minuten en frege doe wer: “Giest mei my mei nei de kroech om in bierke te drinken?”

En weer kwam er geen antwoord.

En wer kaam der gjin andert.

De man bracht zijn gezicht dicht bij de kooi en schreeuwde: “Hé daar. Ik vroeg of je met me mee gaat naar het café voor een borrel”.

De man gong tichter nei de koai ta en skreau: “Hee dêr. Ik frege ofst mei my mei giest nei it kafee foar in slokje.”

Toen klonk een timide stemmetje uit de kooi: Ik heb je de eerste keer al gehoord. En ik ben al bezig om mijn schoenen aan te trekken.

Doe klonk in skrutel stimke út de koai wei: “Ik ha dy de earste kear al heard. En ik bin al oan ‘e gong om de skuon oan te lûken”.