Ik wie ferpleechster op ‘e kreamôfdieling fan it sikehûs.
Ik was verpleegster op de kraamafdeling van het ziekenhuis.
Op in dei naam ik in pas berne popke, in jonkje, mei nei de keamer dêr ‘t
syn heit yn spanning siet te wachtsjen.
Op een dag nam ik een pas geboren baby, een jongetje, mee naar de kamer waar
zijn vader met spanning zat te wachten.
Wylst hy syn soan foar de earste kear oanhelle, seach er dat syn soan lod-earen hie.
Terwijl hij zijn zoon voor de eerste keer knuffelde, zag hij dat zijn zoon flaporen had.
It begrutte him dat sa ‘n jonkje aanst troch syn maten bespotlik makke wurde sil.
Hij had medelijden met zo’n jongetje dat later door zijn vrienden bespottelijk zal worden gemaakt.
De bernedokter wie der wis fan dat de nije heit him gjin soargen hoegde te meitsjen.
De kinderarts verzekerde de nieuwe vader dat die hem geen zorgen hoefde te maken.
Mei plastyske sjirurgy wurde de earkes kreas rjocht makke.
Met plastische chirurgie worden de oortjes netjes recht gezet.
Mar de nijbakken heit hie dochs noed dat troch dy lodearkes syn frou har reaksje dêrop wolris negatyf wêze koe.
Maar de nieuwbakken vader was tóch bang, dat de reactie van zijn vrouw op die flaporen wel eens negatief kon zijn.
“Sy ferwurket dat daliks net sa maklik as dat ik soks doch”, sei er meilydsum.
“Zij verwerkt dat zo meteen niet zo gemakkelijk als ik dat doe.” zei hij medelijdend.
Mem wie nei de befalling wer by de tiid en benijd om de kostbere soan te sjen.
De moeder was na de bevalling weer monter en nieuwsgierig om de kostbare zoon te aanschouwen.
Ik lei de lytsje poppe yn de earmen fan syn mem.
Ik lag de kleine boreling in de armen van zijn moeder.
Se seach nei it lytse kopke fan it jonkje, seach doe nei har man en sei:”O, skat! Sjoch! Hy hat dyn earen!, wat skattich.
Ze zag naar het kleine kopje van het jongentje, keek toen naar haar man en zei:
”O, schat! Kijk! Hij heeft jou oren!, wat schattig.
Met dank aan Gerhard Griesel. Omzetting Piter van der Veen.
