Deel 131.
Anno 1230.
Nadat de bisschoppelijke strijdmacht tegen de Drentenaren een forse nederlaag had geleden, versterkten de Drentse strijders zich door de bouw van een burcht te Mitzpete. Bisschop Wilbrand versterkte zijn macht in Groningen met als doel om deze Drentse burcht op een later moment te overweldigen.
In 1231 trok de bisschop nogmaals naar Friesland, niet om zieltjes te winnen, maar om de Friezen tot oorlog op te roepen.
Aan die oproep werd massaal gehoor gegeven. En opnieuw smeekten de Drenten om genade. Ook nu voelde de bisschop daar niets voor. En weer wisten de Friese abten hem te overreden om te kiezen voor bemiddeling. De overeenkomst betrof nu een gevangenenruil en wederzijdse teruggave van de veroverde bezittingen. Wel moesten de Drenten een schadevergoeding van tweeduizend pond Groninger munt overdragen.
Enige tijd heerste er rust in de gelederen. Maar niet voor lang. Een geschil om een eilandje aan de Noorderdijken gaf aanleiding tot een nieuwe oorlog waarin geheel Groningen en Drenthe betrokken werden. Ook de Friezen streden mee. Na het vergeefse beleg van de stad Groningen dropen de Drenten af. Eenrummers ( ofwel de Emersen) hadden zich niet onderworpen aan het verdrag, gesloten onder de heilige “Upstalboom” in de Oost-Friese plaats AURICH. Met hulp van een groot aantal Friezen veroverden zij de landgoederen van hun vijanden. Kerken (o.a. die van Uskwerd), kloosters, woonhuizen, boerderijen werden in de as gelegd. Niets en niemand werd gespaard, velen werden vermoord, vrouwen werden verkracht.
In 1232 werd de stad Groningen nogmaals door de Drenten belegerd, maar de Groningers pleegden zo’n gewelddadige uitval, dat een groot deel van Fivelingo kon worden heroverd. De kerk te Laren en het slot Mitzpete ging in de vlammen op. De bisschop had zich in deze strijd afzijdig gehouden, maar de Groningers en de Friezen wisten hem aan te sporen om alsnog een strafexpeditie tegen de Drenten te organiseren.
Drie legers, met ook daarin een zeer groot aantal Friezen, werden bijeengebracht. Maar slechts een klein deel, ongeveer vierduizend man voetvolk en zeshonderd ruiters, trokken stormenderhand Coevorden in. Iedereen, ook de kleinste kinderen, werd vermoord. De stad werd door de soldaten geplunderd en bijna geheel platgebrand. Maar het kasteel van Coevorden kon niet worden veroverd.
Een bewerkt deel uit: Algemeene Geschiedenis van Friesland (Steensma, 1845)
Correcties: schrijfspecialist Herman Hiemstra.
De skiednis hat skiere contouren, mar kint bloedreade slachfjilden.
