Doe’t ús fleantúch boppe Arizona fleach, fertelde de piloat oer de lânskipskenmerken.
Toen ons vliegtuig boven Arizona vloog, gaf de piloot uitleg over de landschapskenmerken.
Rjochts fan jo sjogge jo de Meteor-Krater, in grut toeristysk trekplaster fan Noard-Arizona.
“Rechts van u ziet u de Meteor-Crater, een grote toeristische trekpleister van Noord-Arizona.
Dy krater is ûntstien doe’t in meteoryt fan nikkel en izer, likernôch 38 meter yn trochsnee en in gewicht fan sawat 300.000 ton, de ierde sa’n 50.000 jier lyn mei in snelheid fan 70.000.kilometer yn ‘e oere rekke.
Deze krater is ontstaan toen een meteoriet van nikkel en ijzer, ongeveer 38 meter in doorsnee en een
gewicht van ongeveer 300.000 ton, de aarde zo’n 50.000 jaar geleden trof met een snelheid van 70.000 kilometer per uur.
De krater is 1600 meter yn trochsnee en 142 meter djip.”
De krater is 1600 meter in doorsnee en 142 meter diep”.
In dame dy’t njonken my siet rôp doe: ”Tsjonge, sjoch, lokkich hat er krekt de autodyk mist.”
Een dame die naast me zat iep toen uit: ” Tjonge, kijk, gelukkig heeft die nét de snelweg gemist”
Met dank aan Gerhard Griesel en Baukje Miedema.
