Anno 923. Dirk, Graaf van Holland, bij gratie van de Franse Koning Karel heerser over het vrije erfgebied Egmond, had ook zijn buren- de Friezen – binnen zijn macht gebracht. Maar dezen beschouwden zich onderdanen van het Duitse Rijk. Ze kwamen in opstand tegen de Graaf, verjoegen diens ambtenaren en namen stormenderhand Alkmaar in. De stad werd geplunderd en in brand gestoken. Daarna werd Kennemerland leeggeroofd, inclusief het klooster te Egmond. Maar, op weg naar Leiden, werd de Friese opmars gestuit door een leger onder leiding van Halewinus, Burggraaf van Leiden, en de benden van de Graaf van Egmond.
De Friezen werden tot de aftocht gedwongen.
De Duitse Keizer Henrik I slaagde er in zijn vijanden, zoals de Wenden, Hunnen, Slaven , Hungaren en Noormannen, te bedwingen. Ter verdediging van de grenzen van zijn Rijk tegen vijandelijke invallen en bescherming van kooplieden stelde hij mark- of grensgraven aan. Ook liet hij veel steden voorzien van wallen en muren. De Friezen hadden zo met Henrik een vorst, die hun belangen niet uit het oog verloor.
Anno 926. Frankrijk had nog steeds te lijden onder de invallen van de Noormannen. Maar toen ze het waagden om door te dringen in Friesland en daar enorme verwoestingen aanrichtten, zond keizer Henrik een machtig leger. Het overgrote deel van de rovers werden gedood en de overgeblevenen moesten overhaast de aftocht blazen.
Enige jaren later was Holland weer het toneel van verwoestingen. En in 935 trok nogmaals een bende Noormannen op Friesland aan, al gauw gestopt door het leger van de keizer. De Noormannen werden onderworpen en zelfs schatplichtig aan de keizer. Hun koning Chuipiam werd gedwongen zich tot christen te laten dopen.
Een bewerkt brokje uit: Algemeene Geschiedenis van Friesland (Steensma, 1845)
