Anno 693: Het verdrag tussen de Frankische koning Pepijn en koning Radboud van Friesland was wankel, maar omdat Pepijn de handen vol had in eigen land, ondernam hij niet veel om Radbodus af te straffen. Na het huwelijk van de dochter van Radboud met de zoon van Pepijn werd de laatste grootmeester aan het hof van Neustrïe, waar de elfjarige Childebert tot koning was verheven.   Intussen werd bisschop Lambertus van Luik in opdracht van Pepijn vermoord omdat hij kritiek had op diens levenswijze. Bij het graf van Lambertus bad Grimoald om het herstel van zijn zieke vader, maar werd aldaar vermoord door de Fries Ransgarius. Pepijn herstelde korte tijd en liet al de medeplichtigen aan de moord op zijn zoon ombrengen. Zeer waarschijnlijk is ook Theodosinda, de dochter van Radboud hierbij gedood, waardoor de haat tussen Radbodus en het geslacht van Pepijn des te groter werd. Pepijn overleed in het jaar 714, nadat hij Theodebald, de zoon van Grimoald en Theodosinda, had aangesteld als Groot-Hofmeester van het West-Frankische rijk, terwijl zijn nalatenschap ging naar zijn eigen zoon Karel Martel.  

Anno 716: Radbodus werd overgehaald tot een bondgenootschap tegen Karel Martel om zich  te wreken op het geslacht van Pepijn. Hij scheepte een leger in en voer de Rijn op naar Keulen, waar de Friezen de kleine legermacht van Karel vrijwel geheel versloegen, waarna ze met een grote buit huiswaarts togen. Gesterkt door deze zege verzamelde Radboud een nog sterker leger, voegde zich bij de macht van zijn bondgenoot  Raganfrid. De verenigde legers stroopten nu geheel Oost-Frankrijk af. Keulen werd belegerd en ingenomen, waarna de overwinnaars weer op huis trokken. Raganfrid werd met zijn leger op deze terugtocht verslagen door een door Karel verborgen gehouden legertje.

Een bewerkt deel uit: Algemeene Geschiedenis van Friesland  (Steensma, 1845)