BROEDERSTRIJD
Sigebert, koning van Oost-Frankrijk steunde op de volken van over de Rijn tegen zijn halfbroer Chilperic. Sigebert lokte nu een krijgsmacht van Friezen, Saxers en andere volken om hem bij te staan en hij dwong Chilperic tot vrede onder de belofte van grote buit aan de hulpbenden. Eerder had ook Chilperic aan de Friezen en Saxers de buit beloofd bij plundering van de landen van zijn broer Sigebert.
De hulpbenden probeerden zich nu schadeloos te stellen door rooftochten in het eigen gebied van Chilperic, waarbij deze zijn gehele gebied verloor aan de legermacht van Sigebert. Even later werd Sigebert vermoord, diens vrouw en kinderen te Parijs gevangen gezet, door de wraak van Fredegonda, de vrouw van Chilperic. Zo kreeg Chilperic ook Oost-Frankrijk onder zijn heerschappij, waardoor de Friezen, die zich door Sigebert hadden laten gebruiken, zich een poosje rustig hielden.
Een van de machtigsten uit Austrasie zag kans om de vijfjarige zoon van Sigebert, Childebert II, te bevrijden en over te brengen naar Metz, waar men de kleine prins tot Koning bevorderde. Chilperic, van Austrasie beroofd, werd verplicht om een verbond te sluiten met de jonge vorst en hem te erkennen. Kort daarop werd ook Chilperic vermoord. Childebert II, geholpen door de Friezen, ondernam vele veldtochten naar Italïe om de lastige Longobarden te bedwingen.
Anno 595.
Het tegenwoordige Rijnland in Zuid-Holland werd toen bewoond door de Warners, een Saxische volksstam. Omdat dezen tegen de Franken in opstand kwamen, trok Childebert met een sterke legermacht naar dit buitengebied en roeide hen bijna volledig uit. De weinige overgeblevenen werden bij de Friezen ingelijfd. Verhaald wordt wel, dat een klein deel van de Warners, vluchtten over de Vliestroom en daar het dorp Warns stichtten.
Een bewerkt deel uit: Algemeene Geschiedenis van Friesland (Steensma, 1845) GESCHIEDENIS van de OUDE FRIEZEN, archief