In deze haiku ( de fryske versie is van Tsjitske Peanstra) zie ik iets overdrachtelijks. Je zou kunnen denken aan een OUD web, een hersenspinsel waarin toch veel van waarde ( de pareltjes) bleef hangen. Je moet zoiets ZIEN. Bij beeldende poëzie is het meer zien dan kijken. Zien is bewust kijken: ook naar het kleinste in je omgeving. En voor dát ZIEN is concentratie nodig. Die concentratie op zaken buiten jezelf, voorbij je IK, dat geeft ontspanning, rust.
Zie: HAIKU-THERAPIE
