Kunstenaar Daniël Roosegaarde Bisschop mag de Afsluitdijk verfraaien. Zijn project bestaat uit “Subtiele-Techno-Poëzie” van licht en interactie. Volgens de Provinsje Fryslân wordt de Afsluitdijk “de meest sjieke oprijlaan ter wereld’’. Friesland betaalt er 0,5 miljoen aan mee. Ook Noord-Holland betaalt een half miljoen, terwijl het Waddenfonds 2 miljoen dokt.
Het grootste deel (bijna 10 miljoen euro ) komt van het “Misterie van Infrastructuur en Milieu”. Het is heel bijzonder dat de Haagse I.M. mini-ster Mega Lomanie Schultz von Roose-Haegen zo diep in de overheidsgeld-buidel tast. Normaliter betaalt ze alleen wat wettelijk verschuldigd is.
Uit NRC 24-02-2016: “Laten we, voordat het te laat is, nog één maal over de 32 km lange Afsluitdijk rijden en genieten van het weidse uitzicht, de eindeloze leegte, de altijd weer langere autorit dan we hadden ingeschat, de stilte die alleen wordt verstoord door het monotone bonken van de golven en het zoemen van passerende auto’s. Straks beleven we hier diverse spektakels opdat Japanse toeristen langer moeten worden vastgehouden; op dit moment hebben ze op deze plek immers ‘niet veel te doen’ (aldus Schultz van Haegen in DWDD, 12 mei 2015).
Op- en aanmerkingen: Ik zou wel eens wat van deze- mij nog onbekende- Roosegaarde willen zien. Misschien een wit voetje? Als het er om gaat met zo’n opgepimpte streep (speciaal Japanse) toeristen naar Fryslân te ver-leiden, kun je bedenken dat men alreeds op weg was naar It Heitelân óf dat de dijk wordt benut om Friesland te verlaten. Daarvoor is geen extra stimulans (als een vergroot verlicht fietspad van Daan) van nut of node. Bovendien…. het typische van LICHTKUNST is, dat je er pas wat van ziet ALS HET DONKER IS. Aangezien de verkeersdrukte op de dijk ’s avonds aanmerkelijk minder is dan overdag en wanneer het zonnetje na de winter-dip steeds later onderduikt, is een uurtje of twee zichtbare beschikbaarheid van lichtkunst voor verlate voorbijkomers bijzonder BEPERKT. Zeker is, dat de meeste toeristen sowieso al lang ter bestemde plekke zijn, voordat er op de dijk ook maar iets te zien valt van “technische poëzie”.
Waterdicht Waterlicht
Op 2 september 2016 toonde Daan Roosegaarde zijn eerste creaties. Eén van de ideeën is “Waterlicht”, het Noorderlicht van Nederland. Het toont tijdelijk de kracht en kwetsbaarheid van leven met water.
Met een deklaag die “licht en duisternis, verleden en toekomst met elkaar verbindt”, denkt Roosegaarde in de toekomst de schoonheid van de dijk verder te versterken en een nieuwe koppelingen tussen mens en landschap te bieden.
Op delen van de Lorentz- en Stevin-sluizen worden retro-reflecterende strepen *) aangebracht. Zichtbaar dus als er auto’s langs rijden met de lichten aan. November 2016: het is al vroeg en nog laat donker op de dijk, maar van de “lichtkunst”van Daan is nog niets te bespeuren.
*) Een voorbeeld van zo’n regenboogkleurige reflectie zie je bv. in deze editie op FAN, of ook deze publicatie:
https://123gedichtengedachten.wordpress.com/2016/09/25/sunmade-krokus/
– Ik zou dat geld dus voor iets nuttigers besteden. Zo kan voor een fractie van die 13 miljoen de verdere ontwikkeling worden bekostigd van een mondiale bruikbare TAALTOOL opdat mensen elkaar beter en sneller kunnen begrijpen, kunnen integreren en werk kunnen vinden.
Of er kan het proto-type voor een aardbeving- en/of overstromings-bestendige woning van worden bekostigd.
Of de invoering van deskundigheidsbevordering van peuter- tot en met pensionerings-leeftijd (operatie TRANSFER) : zie daarvoor http://www.fanvanfryslan.nl/wordpress/2009/02/operatie-transfer-overstapbonus/
