Anno 1456. De Friezen besloten om zich tot Keizer Frederik III te wenden en hem de schattingen aan te bieden welke door de edelen waren ingepikt. Dat onder het beding, dat hertog Philips geen aanspraak op Friesland zou maken. De hertog blies de voorgenomen oorlog tegen de Friezen af, de Keizer ging akkoord met de voorstellen. Maar helaas laaiden in Friesland daarna de aloude onderlinge twisten weer op. In Nijklooster en Oldeklooster werd brand gesticht. In Sneek werden 26 huizen in de as gelegd, terwijl later een kleine brand zich uitbreidde tot een grote, waarna bijna de hele stad in de as lag. Daarbij ging ook de oude privilege-brief van Karel de Grote aan de Friezen in rook op.
Ook voerden weer de Vetkopers en Schieringers inlandse oorlogen tegen elkaar. Plunderingen, brandstichting, verwoesting van sterkten en woon-huizen, moordpartijen waren aan de orde van de dag.
Anno 1461 namen gematigde Friezen het initiatief tot een nieuwe lands-vergadering. Er werd besloten om eerst de sterke stins van de Vetkoper Jouke Galama te Akmarijp in te nemen om zo Galema en de gebroeders Donia te dwingen tot vredesluiting. Meer dan vierduizend Friezen, aan-gevoerd door een aantal edelen, belegerden de goed verdedigde sterkte. Omdat de aanvallers veel volk verloren, waren ze genoodzaakt het beleg op te breken. Uit wraak beroofden en plunderden Donia en zijn aanhang meer en meer onder hun vijanden. Niemand durfde de zwaarbewapende rovers weerstand te bieden.
In 1462 werd de stad Harlingen door brandstichters aangestoken. Ook hier laaiden behalve de vlammen ook de onderlinge strijd tussen Schieringers en Vetkopers op. Moe van alle ellende, aangericht door de Donia’s rondom Akmarijp, trok een massa woudlieden onder Gallo Galama en Janke Dou-wema ten strijde en kon na een veertiendaagse belegering de Stins in-nemen onder vrije aftocht van de verdedigers. De sterkte werd tot de grond toe afgebroken, maar door de ontstane verbittering ontstond wederom een oorlog tussen de partijen. De onderlinge schermutselingen, ook onder edellieden en geestelijken, gepaard gaande met kleinere veldslagen, moorden, brandstichtingen en omverwerpng van sterkten duurden zeker tot 1470.
Dit was een bewerkt brokje uit: Algemeene Geschiedenis van Friesland (Steensma, 1845).
De skiednis hat skiere contouren, mar kint bloedreade slachfjilden.
