Een nat zandpad-In wied sânreed (grapke)

Gauwe rydt mei syn wein op in sânreed troch de  Fryske wâlden.

Gauwe rijdt met een wagen op een zandpad  door de Fiese wouden.

Hy komt foar in fikse dobbe te stean.

Hij komt voor een flinke waterplas te staan.

Njonken it paad yn ‘e greide is in daam mei in hikke. Efter de hikke stiet Wytse.

Naast het pad in het weiland is een dam en een hek. Achter het hek staat Wytse.

“Soe ik mei de auto troch dizze plasse ride kinne Wytse?”’ frege Gauwe.

Zou ik met de auto door deze plas kunnen rijden Wytse?,”vroeg Gauwe.

“Dat sil gjin swierrichheden  jaan tink my,”sei Wytse.

“Dat zal geen probleem zijn denk ik,”zei Wytse.

Gauwe starte syn wein en ried troch it wetter. Mar dat wie ho! Hy sakke oan ‘t oer syn assen yn it wetter en koe gjin streek fierder.

Gauwe starte zijn wagen en reed het water in. Maar dat was ho! Hy zakte tot over zijn assen in het water en kon geen streep verder.

Gauwe koe mar amper mei droege fuorten  op ‘e wâlkant  komme.

Gauwe kon maar net met droge voeten op de walkant komen.

“Ik miende datsto seiste dat ik der wol trochhinne  ride koe,” sei Gauwe grimmitich.

“Ik dacht dat jij zei dat ik er wel doorheen  kon rijden”, zei Gauwe toornich.

“Dat is ek sa,”sei Wytse.  Hy skodde syn holle. “ Dit is ûnbegryplik. Juster rûn der in ein op it paad hy kuiere  it wetter yn en rûn gewoan troch, it wetter kaam net heger as syn boarstfearen! Sa wier as ik hjir stean!”.

“Dat is waar”, sei Wytse. Hy schudde zijn hoofd.” Dit is onbegrijpelijk. Gisteren liep er een eend op het pad hij wandelde het water in en liep gewoon door, het water kwam niet hoger dan zijn borstveren! Zo waar ik hier sta! ”.