“De dertiende eeuw was voor Frieslands inwoners eene eeuw van menigvuldige ellenden. Gods geduchte oordeelen en straffen openbaarden zich in vreeselijke bezoekingen over de zonden der inwoners. Wel twintigmaal in deze eeuw, trad de naburige zee buiten hare oevers, en overstroomde, of geheel of ten meesten deel, dit gewest en naburige landen………”
Anno 1203: Graaf Diederik de Zevende voelde zijn einde naderen. Ondanks het levenlange onmin met zijn broer, de Fries Graaf Willem, wenste hij deze toch aan zijn sterfbed, om een schikking te treffen over zijn gebied ten gunste van dochter Ada. Zijn heerszuchtige en listige echtgenote Adeleida wist de komst van Willem echter te verhinderen. In allerijl bewerkstelligde ze het huwelijk tussen Ada en Lodewijk, de Graaf van Loon. En dat terwijl het lichaam van Diederik nog onbegraven was. In Friesland had Graaf Willem wel gehoord van de bedenkelijke toestand van zijn broer. Zonder te weten van het voorgenomen huwelijk was Willem uit Friesland naar Holland vertrokken. Adeleida
had haar leger al opdracht gegeven om Willem in Noord-Holland te weren. Toen hij kennis nam van de dood van zijn broer, gaf Willem te kennen dat hij de begrafenisplechtigheid wilde bijwonen. Dat werd hem botweg geweigerd. Bijzonder boos over deze belediging keerde Willen terug naar Friesland.
Nu ontbrandden opstanden en een oorlog tussen Friesland en Holland. De Friezen, niet ingenomen met het huwelijk van Ada en de Graaf van Loon, wilden liever alles op het spel zetten dan zich te laten regeren door een vreemdeling die tevens een speelbal van Gravin Adeleida was. Graaf Willem ontving vele berichten van edelen en andere invloedrijke ingezetenen van Holland en Zeeland, dat ze hem wilden steunen in de strijd. Met enkele vrienden trok Willem onopvallend naar Zeeland, waar hij te Zierikzee luid werd toegejuicht door de wachtende Zeeuwen en waar hij tot Graaf werd gehuldigd. Willem ondervond ook in de rest van Holland zoveel steun, dat de partij van Adeleida en de Graaf van Loon moest vluchten. De jonge Gravin Ada werd met haar gevolg belegerd in de Leidse burcht, viel al snel in handen van haar oom Willem, werd naar Texel gevoerd en later naar Engeland overgebracht.
Het succes van Graaf Willem in Holland hield niet lang stand. De broer van de Graaf van Loon, Lodewijk slaagde er in zijn aanhang te versterken. Het kostte Willem een groot aantal jaren voordat hij was verlost van de schermutselingen met de soldaten van Lodewijk. Willem bleef zo Heer over Friesland tot, na zijn dood, zijn zoon Otto het bestuur overnam.
Een bewerkt deel uit: Algemeene Geschiedenis van Friesland (Steensma, 1845)
De skiednis hat skiere contouren, mar kint bloedreade slachfjilden.
