web analytics

De curieuze en gruwelijke geschiedenis van de OUDE FRIEZEN (10)

Anno 17, 18, 19. Uit GESCHIEDENIS VAN FRIESLAND.

In deze krijgstogten tegen opstandigen hadden de Romeinen, ongewoon aan de koude en veranderlijke lucht van deze lage gewesten, die door menigvuldige zeedampen vaak nog ongezonder worden, vooral voor hun, die zulks niet gewend zijn, gelijk de aan warmer lucht gewone Italianen, in deze landen veel te lijden gehad door scheurhuik, waartegen de Friezen aan Germanicus een zeker kruid, Britten-kruid (Herba Britannica) genoemd, aanwezen, als een beproefd middel tegen die kwaal.
 
Dit kruid werd door de Friezen mede gehouden als een geneesmiddel tegen slangebeten, vergif en ont-steking der keel. Door deze ontdekking, en ook vooral om dat de Friezen aan Germanicus, in zijne togten op de onbekende wateren in Friesland en naburige oorden, meermalen de gewichtigste diensten hadden be-wezen, hebbende dien veldheer in watersnood zelfs het leven gered, vonden de Friezen in hem  wederkeerig eenen begunstiger, die hunne onderwerping aan de Romeinen dragelijk maakte, des zij ook van de bloedige gevolgen der verhaalde oorlogen bevrijd bleven.
 
Germanicus had het plan, om den oorlog in Germanie, door het volkomen ten on-derbrengen van de nog niet onderworpene volken, in het voorjaar ten einde te brengen, en bereidde zijn leger daartoe reeds voor; maar Keizer Tiberius drong er op aan, dat Germanicus te huiswaarts zou keeren, om, zoo hij voorgaf, het loon zijner overwinningen te genieten; heimelijk echter was Tiberius naijverig over den roem, welke Germanicus door zijne dapperheid verworven had, misschien tevens vreezende, dat deze roemrijke veldheer hem te groot zou worden, en te eeniger tijd iets tegen het keizerlijk. gezag mogt ondernemen.
 
Germanicus, tegen zijnen zin terug geroepen, hield den 26 Mei van het jaar 17 eene staticeuse zegepraal te Rome, en allen eerden den overwinnaar der Germa-nen, die den roem der Romeinsche wapenen aan de uiterste grenzen des Rijks zoo zeer gevestigd had. Tiberius veinsde deel in den lof van Germanicus te nemen, doch zond hem niet lang daarna naar het oosten, en liet hem door vergif van het leven berooven. Ook om dezen tijd werd Arminius door eigen volk omgebracht, beschuldigd zijnde van naar de alleenheerschappij en koninklijke magt gestaan, en daartoe pogingen aangewend te hebben.
 
 

GESCHIEDENIS van de OUDE FRIEZEN, archief

 

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.fanvanfryslan.nl/wordpress/2009/07/de-curieuze-en-gruwelijke-geschiedenis-van-de-oude-friezen-10/