In Nederland alleen al is (naar mijn bijzonder ruwe schatting) 500 miljoen euro uitgetrokken (door de staat, de energie-maatschappijen) voor onder meer de opslag van het industriële afvalgas CO2.
Alleen: de opslagvaten bij de waterstoffabrieken van Shell-Pernis en onder meer de vier nieuwe, maar nog steeds vervuilende, KOLEN-centrales zijn gauw gevuld. Daarom moet die rommel maar onder de zoden worden geschoffeld: in lege gasvelden in Noord-Nederland. En daar kan ( volgens de voorstanders dan) ook lukraak-tief de CO2 uit de rest van NW-Europa bijgestopt.
CO2 wordt voor transport (per auto, vrachtschip, goederentrein of per pijplijn) geconcentreerd tot 99% zuiver. En dát spul is -bij kortdurende en zeker bij langdurende inademing- DODELIJK en wel omdat CO2 zuurstof verdrijft. En zonder zuurstof overlijden levende wezens nu eenmaal. Vandaar.
——————————————————————————————————————–
juli 2017. Eindelijk worden de plannen om CO2 in de Nederlandse ondergrond op te slaan GECANCELD. Zie Trouw 08-07-2017 > https://www.trouw.nl/groen/het-failliet-van-de-ondergrondse-co2-opslag~a3e201a5/
Na het afblazen van dergelijke plannen bij Drachten, Barendrecht en Noord-Nederland gaat het nu om opslagplannen nabij Rotterdam.
Juli 2017: Ongeveer tegelijkertijd komen de plannen naar buiten om in de Eemsmond een unit van een gasgestookte centrale om te bouwen tot een WATERSTOF-centrale. Bij de huidige productie-methoden om waterstof te maken komt een forse hoeveelheid CO2 vrij. En dát moet weer worden opgeslagen. ONDERGRONDS.
Februari 2019: Steeds meer komt de H2-lobby met het idee om de Nederlandse aardgasnet te gaan gebruiken voor een transitie naar een waterstof-economie. De moeilijkheid is dan dat de huishoudens en kantoren nog heel lang aardgas gebruiken voor verwarming en om op te koken: het huidige leidingnet is nog heel lang niet beschikbaar.
Het verhaal van de voorstanders lijkt zo mooi: het overschot van de capaciteit van wind-energie (bij winderige dagen) en zonne-energie (zomerdaags) kan benut worden door water door electrolyse te splitsen in zuivere zuurstof en in waterstof.
Maar dan worden eerst veel, heel veel locaties volgepropt met steeds grotere windmolens en steeds omvangrijkere zonneweiden en dan moet ook waterstof worden gemaakt, getransporteerd en opgeslagen. En dat laatste is geen sinecure.
